عشق در حال تغییر است. اکنون در بسیاری از نقاط دنیا روابط عاشقانۀ نامتعارف تا حدودی مورد پذیرش قرار گرفتهاند و افراد میتوانند به طور همزمان با بیش از یک فرد در رابطۀ رمانتیک باشند. پیشرفتهای فناورانه امکان برقراری رابطه از راه دور را فراهم کردهاند و عشق (و رابطۀ جنسی) غیر تعهدآور و کوتاه مدت را تسهیل کردهاند. بدون شک پیشرفتهای فناورانۀ آتی، دریافت ما از عشق و نحوۀ عشقورزیدنمان را تحت تاثیر قرار خواهند داد. اما علیرغم آنچه گفته شد، هنوز هم چنین به نظر میرسد که جنبههایی از عشق همواره بدون تغییر باقی میمانند.
در این کتاب 17 فیلسوف به پرسشهای فلسفی مرتبط با عشق در سه بخشِ گذشته، حال و آینده، به زبانی نسبتاً ساده و قابل فهم پرداختهاند و به طور مشخص پرسشهای زیر را مورد تحلیل قرار دادهاند:
1. از تاریخ اندیشۀ فلسفی در باب عشق چه میتوان آموخت؟
2. تصورات کنونی ما از عشق چه هستند و شیوههای رایج عشقورزی کدامند؟
3. آیا میتوان انتظار داشت که عشق در آینده تغییر کند؟ آیا باید از چنین تغییراتی استقبال کرد؟ یا باید آنها را نپذیرفت؟
در بخش نخست کتاب، نویسندگان به تاریخ اندیشۀ فلسفی دربارۀ عشق و آنچه میتوان از آن فراگرفت میپردازند. از نظر تاریخی و در سنت غربی، رسالۀ مهمانی افلاطون یکی از اولین متونی است که به طور جدی به مفهوم عشق میپردازد و از این جهت این بخش با خوانشی جذاب از این رساله و تحلیل فیلم رشتۀ خیال (محصول سال 2017) آغاز میشود. فصلهای بعدی این بخش، عشق اجتماعی ارسطو، نقد کییرکگور بر عشق ترجیحی و همچنین تفسیر عرفانی و رازآلود اریش فروم از روابط جنسی را پوشش میدهند.
در بخش دوم، به بررسی درک کنونی ما از عشق پرداخته میشود. مقالات تأمل برانگیز این بخش، ما را به اندیشیدن در مورد رابطۀ عشق و زمان، و چگونگی تغییر عشق در مراحل مختلف آن ترغیب میکنند. به طور مشخص، در فصلهای این بخش چگونگی تغییر عشق در طول زمان و پایان عشق، روند عاشق شدن، بُعد اروتیک عشق رمانتیک و همچنین تفسیر جدیدی از عشق بزرگوالدین (عشق پدربزرگها و مادربزرگها به نوه) مورد بررسی قرار میگیرند.
در نهایت، بخش سوم نگاهی خواهد داشت به مفهوم عشق در آینده. در این بخش تأثیر تغییر عادتها، مقررات دولتی و فناوریهای نوظهور، بر تصورمان از عشق و ارزشی که بر آن بار میکنیم بررسی میشود. در فصلهای این بخش، پیشرفتهای فناورانۀ مرتبط با عشق، نظیر اپلیکیشنهای دوستیابی و دوستان روباتیک بررسی میشوند و توان بالقوۀ پُلیآموری (چند عشقی) برای تبدیل شدن به آرمان آتی عشق مورد تحلیل و نقد دقیق قرار میگیرد. آنچه در آینده برای عشق رقم خواهد خورد تا حدی موضوع حدس و گمان است. با این حال، این فصلها ارزش اندیشیدن در مورد آینده و پیشبینی تأثیر تحولات اجتماعی جدید بر عشق و تأمل در پیآمدهای اخلاقی آنها را نشان میدهند. به این ترتیب شاید بتوانیم فضای انتقادی مورد نیاز برای تداوم کنشگری در جهت شکلدهی و سازماندهی عشق در تطابق با نیازهایمان را ایجاد کنیم.