بیش‌تر ما در برقراری ارتباط با دیگران دچار دسته‌ای از خطاهای نظام‌مند و تکرار شونده هستیم، خطاهایی که از یک سو ما را از فهم درست دیگری محروم می‌کنند و از سویی دیگر، پیامی را که ما در پی انتقال آن به دیگری هستیم، مخدوش می‌کنند. آشنایی با مهارت‌های ارتباطی به ما در شناخت خطاهای پرتکرار در هنگام برقراری ارتباط با دیگران کمک می‌کنند و امکان برقراری ارتباط مؤثر با دیگران را فراهم می‌کنند و از این طریق موفقیت در کار تیمی را تسهیل می‌کند. ما در این دورۀ کوتاه، علاوه بر معرفی خطاهای نظام‌مند به روش‌های برقراری ارتباط مؤثر می‌پردازیم.

بسیاری از ما از یک ذهنیت ثابت رنج می‌بریم. ذهنیت ثابت، ذهنیتی است که پیش‌فرض آن غیرقابل‌تغییر بودن توانایی‌های ماست و از این طریق مانع بهره‌برداری از ظرفیت‌های جدید در ما می‌شود. اما جهان جدید جهانی است که به سرعت و پیوسته در حال تغییر است. تا حدودی آشکار است که ذهنیت ثابت، در سازگاری با الزام‌های جهان جدید نیست. اگر نتوانیم خودمان را با شرایط دائماً در حال تغییر و جدید سازگار کنیم، آنگاه پایداریمان کاهش می‌یابد و امکان یادگیری و رشد به پایین‌ترین حد خود نزول می‌کند. در محیط کار نیز چنین دریافتی صادق است. در واقع بزرگترین مشکل کارفرمایان و کارکنان، رنج‌بردن از ذهنیتی ثابت در بستری ناپایدار و متغیر است. در مقابل، ذهنیت منعطف، بهره‌برداری از ظرفیت‌های جدید را تسهیل می‌کند و به سازگاری با شرایط جدید کمک می‌کند. پرورش مهارت‌هایی از جمله تاب‌آوری، عزم، پایداری ذهنی و خلاقیت، به انعطاف‌پذیری ما و سازگارتر شدنمان با چنین زیست‌جهانی کمک می‌کند. در جهان در حال تغییر، خلاقیتِ بیش‌تر، از مهمترین عوامل موفقیت است و افزایش انعطاف شناختی یکی از روش‌هایی است که به خلاقیت بیش‌تر می‌انجامد. ما در این دوره چگونگی گذار از ذهنیت ثابت به ذهنیت منعطف را مرور خواهیم کرد و مواجهۀ خلاقانه با موضوعات را فرامی‌گیریم.

با افزایش تغییرات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، استرس در محیط‌های کاری رو به افزایش است. رقابت دائم، هیجان‌های منفیِ زیادی به همراه دارد و بی‌توجهی به این هیجان‌ها عواقب آن‌ها را پرهزینه‌تر می‌کند. به مهارتِ آگاه بودن از هیجان‌ها و توانایی تنظیم موثر آن‌ها در خودمان و حتی دیگران، هوش هیجانی گفته می‌شود. در این دوره با هوش هیجانی و مبانی آن آشنا می‌شویم و فرامی‌گیریم که چگونه می‌توان با همان شرایط بیرونی غیرقابل کنترل، به بهترین شکل با خودکنترلی به بالاترین سطح از کارآمدی دست یافت.

نداشتن برخی از مهارت‌ها، سبب بروز رفتاری می‌شود که یا به «دیگری» در محیط کار (همکار، مدیر یا کارفرما) «آسیب» می‌رساند یا «الزام‌های رسمی محیط کار» (نظیر حضور به موقع در محیط کار که رسماً به آن‌ها متعهد می‌شویم یا مواردی عرفی و غیر رسمی نظیر عدم استفاده از شبکه‌های اجتماعی در زمان کار) را برآورده نمی‌کند. به این مهارت‌ها، مهارت‎های نرم اخلاقی در محیط کار می‌گوییم. عدم برخورداری کارمندان و کارفرمایان از چنین مهارت‌هایی، با افزایش تنش در محیط کار و ایجاد نارضایتی از شغل، سبب کاهش بهره‌وری سازمانی و ناپایداری کسب‌وکار می‌شود. ما در این دوره به چنین مهارت‌هایی می‌پردازیم و به طور خاص مسئولیت‌پذیری، تعهد، انضباط و حرفه‌ای‌گری را مورد بررسی قرار می‌دهیم.