مهارت‌های نرم که به‌عنوان مهارت‌های پایه نیز شناخته می‌شوند، ترکیبی از مهارت‌های فردی و اجتماعی و همچنین ویژگی‌های شخصیتی و نگرش‌ها هستند. این مهارت‌ها با ایجاد توانایی تعامل مؤثر در فرد، به او در حل مسائل شخصی، اجتماعی، و شغلی کمک می‌کنند و به‌عنوان عناصری کلیدی در ارتقاء به‌زیستی افراد و توسعۀ پایدار جوامع در نظر گرفته می‌شوند. در جهانی که به طور پیوسته در حال تغییر است، مهارت‌های نرم سبب انعطاف‌پذیری بیشتر می‌شوند و و با ارتقاء سطح سلامت روانی، بستر شکوفایی افراد و جامعه را مهیا می‌کنند.
توانایی برقراری ارتباط کلامی و غیر کلامی مؤثر، شنوایی فعال، توانایی حل مسئله، سازگاری و انعطاف‌پذیری، خلاقیت، نقدپذیری، تاب‌آوری، مسئولیت‌پذیری، تفکر انتقادی، تنظیم هیجان و مدیریت استرس، مدیریت بهینۀ زمان، قابلیت انجام کار تیمی و توانایی حل تعارض فقط نمونه‌هایی از فهرست بلند مهارت‌های نرم‌اند.
پرورش مهارت‌های نرم یکی از کارآمدترین روش‌های آماده‌سازی کودکان برای مواجهۀ درست با جهانِ در حال تغییر است. این مهارت‌ها، کودکان را برای مشاغلی که هنوز ایجاد نشده‌اند، فناوری‌هایی که هنوز ابداع نشده‌اند و مواجهۀ کارآمد با چالش‌های اجتماعی‌ای که هنوز پیش‌بینی هم نمی‌شوند، آماده می‌کنند.
پژوهش‌های انجام‌شده نشان می‌دهند که 85% از موفقیت‌های شغلی ناشی از مهارت‌های نرم هستند و مهارت‌های فنیِ سخت تنها تا 15% موفقیت شغلی را تضمین می‌کنند. در آیندۀ نزدیک و به ویژه با تکامل هوش مصنوعی، مهارت‌های نرم اهمیت بیش‌تری خواهند یافت.
مهارت‌های نرم از این جهت که به یک زمینۀ خاص محدود نمی‌شوند و می‌توان آن‌ها را در تمام جنبه‌های زندگی افراد به کار برد، بسیار پراهمیت هستند.
برای آشنایی بیشتر با این مفهوم و دوره‌های آموزشی_کارگاهی دُکسا در زمینۀ مهارت‌های نرم به لینک‌های بالا مراجعه کنید.
