-مهارت نرم امروز یکی از مهم‌ترین موضوعات حوزه توسعه فردی است. هر فردی برای حضور مؤثر در جامعه به یک سری مهارت‌ها و توانایی‌هایی نیاز دارد. یک فرد هر چقدر در داشتن مهارت‌های سخت و در کار و حرفه خود متخصص باشد ولی توانایی مذاکره، رهبری تیم، مدیریت زمان و .. را نداشته باشد نمی‌تواند فرد موفقی در زندگی و حرفۀ خود باشد. بنابراین هر فرد برای حضور در جامعه و طی‌کردن درست مسیر زندگی و شغلی خود به مهارت‌هایی سوای مهارت‌های تخصصی و سخت نیاز دارد. مجموعه این مهارت‌ها که شامل ویژگی‌های شخصیتی، توانایی تصمیم‌گیری، ارتباط مؤثر، توانایی رهبری تیم، انجام کار گروهی و انگیزه‌داشتن، تعادل در رفتار … مجموعه‌ی مهارت‌های نرم را تشکیل می‌دهند که بدون شک هر انسانی برای موفقیت به آن نیاز دارد.
2-مهارت‌های نرم، مهارت‌هایی هستند که به فرد کمک می‌کند با دیگران کنار بیاید، با رفتارهای حرفه‌ای برای آینده آماده شود و توانایی انعطاف‌پذیری و تصمیم‌گیری خوب داشته باشد. اندازه‌گیری این مهارت‌ها اغلب دشوار است، اما برای موفقیت شغلی آیندۀ فرد مهم هستند.
مهارت‌های سخت، مهارت‌هایی هستند که فرد در برنامه درسی مدرسه می‌آموزد. موارد قابل‌اندازه‌گیری که در نقشه یا محدوده و توالی برنامۀ درسی یافت می‌شود، مانند توانایی درک مطالبِ خوانده‌شده، داشتن مهارت‌های محاسباتی برای ریاضی، آگاهی از نحوۀ عملکرد دولت و تصمیم‌گیری برای تندرستی و سلامت‌زیستن. آن‌ها به‌طور روزانه آموزش داده می‌شوند، آزمایش و ارزیابی می‌شوند و دانش‌آموزان برای تمرین این مهارت‌ها تکالیف خانگی دریافت می‌کنند. مهارت‌های سخت بر آزمون‌های استاندارد تمرکز دارد و برای تعیین موفقیت فرد در مدرسه و پذیرش در دانشگاه اندازه‌گیری می‌شود. مهارت‌های سخت کارنامه دارند و معدل نمرات زندگی دانش‌آموزان را تحتِ تأثیر قرار می‌دهد. بااین‌حال، دانستن این مطالب و قبولی در آزمون‌ها برای زندگی در دنیای امروز کافی نیست.
3-معلمان نقش مهمی در آموزش مهارت‌های نرم به کودکان دارند. از آنجایی‌که دانش‌آموزان زمان زیادی را در کلاس‌های درس می‌گذرانند، دانستن اینکه معلمی دلسوز دارند که راهنمایی می‌کند و راهبرد‌های موفقیت را آموزش می‌دهد كه بر انتخاب‌ها تأثیر می‌گذارد، همگی برای خلق افرادی با مهارت‌های متعدد مهم است.
معلمان، کلید آموزش مهارت‌های نرم هستند زیرا برنامۀ درسی که شامل مهارت‌های مورد نیاز برای مشاغل آینده است را آموزش می‌دهند. آن‌ها علاوه بر مهارت‌های سخت یعنی آموزش مهارت‌های محتوایی و فنی، مهارت‌های انسانی را که برای کار با دیگران و شهروندی سازنده که در آینده مورد نیاز است را نیز آموزش می‌دهند. الگوسازی توسط معلمان برای توسعه مهارت‌های نرم در کودکان حیاتی است. از آنجایی‌که کودکان همیشه مراقب واکنش معلمان خود، نحوۀ مدیریتِ استرس در کلاس و نحوۀ مدیریت زمان و سازماندهی هستند، احتمالاً رفتارهای معلمان خود را در این زمینه‌ها نیز الگو خواهند کرد.
4-خانواده‌ها در رشد مهارت‌های نرم مانند آموزش اخلاق خوب و مهارت‌های سازماندهی اهمیت دارند. با پرورش این ویژگی‌ها در سنین پایین، والدین می‌توانند به رشد کودکانی کمک کنند که با دیگران محترم و مهربان باشند. آن‌ها همچنین به کودکان نشان خواهند داد که مهارت‌های نرم برای داشتن یک تجربۀ موفق در مدرسه و در آیندۀ کاری و حرفه‌ای آن‌ها یک مهارت کلیدی است. والدین مهارت‌های نرم چه هدفمند یا غیر‌هدفمند، الگوسازی می‌کنند. کودکان همیشه مراقب والدین خود هستند تا ببینند که چگونه با موقعیت‌های دشوار کنار می‌آیند، تصمیم می‌گیرند و وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود، چگونه رفتار می‌کنند. کودکان مانند اسفنج هستند و ویژگی‌های والدین و نحوۀ برخورد آن‌ها با شرایط نامعلوم و رویارویی با مشکلات زندگی را جذب می‌کنند. دانستن اینکه کودکان در حال الگوسازی از رفتار والدین هستند، می‌تواند بر نحوۀ واکنش والدین به موقعیت‌ها و مشکلاتی که ممکن است با آن‌ها مواجه شوند، تأثیر بگذارد.
